نویسنده: هنگامه ذوالقدری
عنوان مقاله: نقش نظام پیشنهادها در توسعه سرمایه های انسانی
چكيده:
توسعه پایدار جز با توسعه سرمایه انسانی میسر نیست و توسعه سرمایه انسانی نیازمند سیستم ها و راهکارهایی است که منجر به پرورش و شکوفایی سازمانها گردد.
مقصود مدیریت مشارکت جو اطمینان یافتن از این امر است که کارکنان صالح به گرفتن تصمیمهای موثری بپردازند. سپردن اختیار وسیله ای برای دستیابی به مدیریت مشارکت جو است، ساز وکاری است که از راه آن اطمینان حاصل می شود که اطلاعات و درون داد متناسب به نظام تصمیم گیری داده شده است . از این رو سپردن اختیار و درگیر کردن را می توان سنگ بنای فلسفه مدیریت مشارکت جو به شمار آورد.
توسعه منابع انسانی بخشی از مدیریت منابع انسانی است که به طور خاص با آموزش و توسعه‌ی کارمندان سازمان سر و کار دارد. توسعه منابع انسانی شامل آموزش افراد بعد از استخدام، فراهم آوردن فرصت‌هایی برای آموختن مهارت‌های جدیدو همچنین ایجاد فضای مناسب جهت رشد و شکوفایی خلاقیت در سازمان و افزایش بهره وری و جلب مشارکت آنها در انجام وظایف می باشد.
چنانچه مدیریت مشاركتی را مانند رهیافتی جامع برای جلب مشاركت فردی و گروهی كاركنان در جهت حل مسائل سازمان و بهبود مستمر در تمام ابعاد تعریف كنیم و بر این باور باشیم كه مدیریت مشاركتی ارتباط دائم، متقابل و نزدیك بین مدیریت ارشد و كاركنان است میتوان گفت که مدیریت مشاركتی به معنای مشاركت افراد مناسب، در زمان مناسب و برای انجام كار مناسب است.
