توضیحات
نویسنده: مهدی باقری، حسن عبدالمنافی
عنوان مقاله: آسیب شناسی فرایندهای مدیریت منابع انسانی در سازمان های ایرانی
چکیده:
منابع انسانی، منابع با ارزش هر سازمانی میباشد که در صورت غفلت از استفاده بهینه آنها لطمات سنگینی به بار خواهد آورد و هر گاه در راس سازمانها مدیرانی شایسته و با لیاقت باشد سازمان در رسیدن به اهداف تضمین خواهد شد بنابراین باید در انتخاب و انتصاب و آموزش و نگهداشت نیروی انسانی تلاش زیادی شود آسیب شناسی سازمانی عبارت است از فرایندی که مشکلات اساسی سازمان را شناسایی کرده و برای بهبود آن تلاش میکند و همچنین از بروز دوباره آن مشکلات در سازمان جلوگیری میشود در این مقاله مدلها و الگوهای آسیب شناسی معرفی شدهاند و به بررسی فرایندهای مدیریت منابع انسانی و آسیبهای مربوط به این فرایندها (برنامهریزی، کارمندیابی، نگهداشت و آموزش و بهسازی) که از روش مروری تحلیلی استفاده شده است پرداخته میشود. آسیب شناسی سازمانی اغلب به عنوان حساسترین جز استقرار یک طرح بهبود سازمان تلقی میگردد و برخی نیز اعتقاد دارند، آسیب شناسی، حدود 85 درصد زحمت یک طرح بهبود سازمان برای ارتقای اثر بخشی محسوب خواهد شد؛ از اینرو، یکی از مهمترین اقداماتی که شرکتها و سازمانهای موفق برای ارتقای اثربخشی خود انجام میدهند، آسیب شناسی صحیح و به موقع است. آسیب شناسی صحیح و به موقع، این امکان را به مدیران میدهد که همواره از مسایل و مشکلات جاری سازمان خود مطلع باشند و از حاد شدن آن جلوگیری نمایند. آسیب شناسی سازمانی، فرایند تشریک مساعی میان اعضای سازمان و مشاور یا مشاوران آسیب شناسی سازمانی به منظور جمع آوری اطلاعات مناسب و مربوط در مورد مشکلات اساسی سازمان و دلایل آن، تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، نتیجهگیری از تحلیلهای به عمل آمده و دستهبندی مشکلات در دو سطح عمومی و تخصصی و ارایه پیشنهادات در خصوص جهتگیریهای لازم در راستای رفع مشکلات دستهبندی شده میباشد.
